Γιατί Πρέπει να Αποφεύγεται η Έκθεση των Πλαστικών Συσκευασιών Χαπιών στο Φως του Ηλίου;

Η αποθήκευση φαρμάκων απαιτεί προσεκτική προσοχή στις περιβαλλοντικές συνθήκες, ειδικά όσον αφορά την προστασία των φαρμάκων από τη βλαβερή υπεριώδη ακτινοβολία. Πολλοί καταναλωτές και επαγγελματίες υγείας υποτιμούν τη σημαντική επίδραση που μπορεί να έχει η έκθεση στο φως του ηλίου στη διατήρηση της ακεραιότητας τόσο των φαρμάκων όσο και των συσκευασιών τους. Η κατανόηση της σχέσης μεταξύ των υπεριώδων ακτινών και της συσκευασίας φαρμάκων είναι απαραίτητη για τη διατήρηση της αποτελεσματικότητας των φαρμάκων και για τη διασφάλιση της ασφάλειας των ασθενών καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου ζωής του φαρμάκου.

Η επιστήμη πίσω από τη φωτοαποδόμηση αποκαλύπτει σύνθετες χημικές διεργασίες που συμβαίνουν όταν οι συσκευασίες φαρμάκων εκτίθενται σε άμεσο ηλιακό φως. Τα σύγχρονα φάρμακα βασίζονται σε ακριβείς μοριακές δομές για να παρέχουν θεραπευτικά οφέλη, και αυτές οι δομές μπορεί να επηρεαστούν όταν εκτεθούν σε συγκεκριμένα μήκη κύματος φωτός. Επιπλέον, οι ίδιες οι συσκευασίες υφίστανται δομικές αλλαγές που μπορεί να επηρεάσουν τις προστατευτικές τους ικανότητες και τη συνολική τους απόδοση ως δοχεία αποθήκευσης.

Κατανόηση της Φωτοαποδόμησης σε Φαρμακευτικές Συσκευασίες

Μηχανισμοί Χημικής Αποδόμησης

Όταν πλαστικά φλακόνια δροσερών όταν εκτίθενται σε υπεριώδη ακτινοβολία, οι πολυμερικές αλυσίδες μέσα στο υλικό αρχίζουν να διασπώνται μέσω ενός φαινομένου που ονομάζεται φωτοαποδόμηση. Η διάσπαση αυτή συμβαίνει σε μοριακό επίπεδο, όπου τα φωτόνια της υπεριώδους ακτινοβολίας παρέχουν επαρκή ενέργεια για να σπάσουν τους χημικούς δεσμούς στη δομή του πλαστικού. Τα πιο συνηθισμένα πλαστικά που χρησιμοποιούνται στη συσκευασία φαρμάκων, όπως το πολυαιθυλένιο και το πολυπροπυλένιο, περιέχουν δεσμούς άνθρακα-υδρογόνου που είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι σε βλάβη από την υπεριώδη ακτινοβολία.

Η διαδικασία διάσπασης συνήθως ξεκινά με τον σχηματισμό ελεύθερων ριζών, οι οποίες είναι εξαιρετικά αντιδραστικά μοριακά τμήματα που μπορούν να ξεκινήσουν αλυσιδωτές αντιδράσεις σε όλο το υλικό. Αυτές οι ελεύθερες ρίζες επιτίθενται σε γειτονικές πολυμερικές αλυσίδες, δημιουργώντας ένα επιδεινούμενο φαινόμενο που σταδιακά αδυνατίζει ολόκληρη τη δομή. Καθώς η διαδικασία αυτή συνεχίζεται, το υλικό γίνεται εύθραυστο, αλλάζει χρώμα και είναι λιγότερο αποτελεσματικό στην προστασία του περιεχομένου του από εξωτερικούς ρύπους.

Η θερμοκρασία διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην επιτάχυνση αυτών των χημικών αντιδράσεων. Ο ήλιος παρέχει όχι μόνο υπεριώδη ακτινοβολία, αλλά επίσης παράγει θερμότητα, η οποία αυξάνει την κινητική ενέργεια των μορίων εντός του πλαστικού. Αυτός ο συνδυασμός θερμότητας και υπεριώδους ακτινοβολίας δημιουργεί ιδανικές συνθήκες για γρήγορη αποδόμηση, καθιστώντας την άμεση έκθεση στο φως του ήλιου ιδιαίτερα βλαπτική για τα φαρμακευτικά δοχεία.

Αλλαγές Ιδιοτήτων Υλικού

Η εκτεταμένη έκθεση στο φως του ήλιου προκαλεί μετρήσιμες αλλαγές στις φυσικές ιδιότητες των πλαστικών δοχείων. Η πιο προφανής αλλαγή είναι συχνά η μεταβολή του χρώματος, καθώς η διεργασία αποδόμησης μπορεί να προκαλέσει κίτρινισμα, μαύρισμα ή θάμπωμα του αρχικού χρώματος του υλικού. Αυτές οι αλλαγές χρώματος λειτουργούν ως ορατοί δείκτες μοριακής βλάβης που συμβαίνει εντός της δομής του πλαστικού.

Οι μηχανικές ιδιότητες επιδεινώνονται σημαντικά και από την υπεριώδη ακτινοβολία. Η εφελκυστική αντοχή του υλικού μειώνεται, καθιστώντας τα δοχεία πιο ευάλωτα σε ρωγμές ή θραύση κάτω από κανονικές συνθήκες χειρισμού. Η ευθραυστότητα αυτή αποδυναμώνει την ικανότητα του δοχείου να διατηρεί αποτελεσματικό σφράγισμα, γεγονός που μπορεί να επιτρέψει στην υγρασία, τον αέρα ή άλλους ρύπους να εισχωρήσουν και να επηρεάσουν τα αποθηκευμένα φάρμακα.

Μια άλλη συνηθισμένη συνέπεια της φωτοαποδόμησης είναι η αλλαγή της υφής της επιφάνειας. Η λεία επιφάνεια των καινούριων πλαστικών φιαλιδίων μπορεί να γίνει τραχιά ή ασβεστώδης καθώς το υλικό υποβαθμίζεται. Αυτή η φθορά της επιφάνειας επηρεάζει όχι μόνο την αισθητική εμφάνιση, αλλά μπορεί επίσης να δημιουργήσει μικροσκοπικούς χώρους όπου μπορεί να συσσωρευτούν βακτήρια ή άλλοι ρύποι.

Επίδραση στην ακεραιότητα και την ασφάλεια των φαρμάκων

Προβλήματα σταθερότητας φαρμάκων

Η κύρια ανησυχία με την έκθεση στο φως του ήλιου αφορά την πιθανή επίδραση στη σταθερότητα των φαρμάκων και στη θεραπευτική τους αποτελεσματικότητα. Πολλές φαρμακευτικές ενώσεις είναι εξ ορισμού φωτοευαίσθητες, γεγονός που σημαίνει ότι υφίστανται χημικές αλλαγές όταν εκτίθενται στο φως. Ακόμη και όταν αποθηκεύονται σε δοχεία, κάποια υπεριώδης ακτινοβολία μπορεί να διαπερνά τα πλαστικά τοιχώματα, ειδικά αν το υλικό έχει υποστεί βλάβη από προηγούμενη έκθεση.

Τα φωτοευαίσθητα φάρμακα μπορούν να υποστούν διάφορες μορφές αλλοίωσης, όπως μοριακή αναδιάταξη, οξείδωση ή πλήρης διάσπαση σε ανενεργές ενώσεις. Ορισμένα φάρμακα μπορεί ακόμη να σχηματίζουν τοξικά υποπροϊόντα όταν εκτίθενται στο φως, δημιουργώντας πιθανούς κινδύνους ασφάλειας για τους ασθενείς. Ο ρυθμός αλλοίωσης ποικίλλει σημαντικά ανάλογα με τη συγκεκριμένη ένωση, αλλά ακόμη και η ελάχιστη έκθεση μπορεί να μειώσει τη θεραπευτική αποτελεσματικότητα με την πάροδο του χρόνου.

Οι διακυμάνσεις θερμοκρασίας που προκαλούνται από την άμεση έκθεση στο ηλιακό φως δημιουργούν επιπλέον προκλήσεις σταθερότητας. Τα περισσότερα φάρμακα διαμορφώνονται και ελέγχονται υπό ελεγχόμενες συνθήκες θερμοκρασίας, και σημαντικές μεταβολές της θερμοκρασίας μπορούν να επιταχύνουν τις διεργασίες χημικής αποδόμησης. Αυτός ο θερμικός καταπονητικός παράγοντας, σε συνδυασμό με την έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία, δημιουργεί ιδιαίτερα εχθρικό περιβάλλον για τη σταθερότητα των φαρμακευτικών προϊόντων.

Ακεραιότητα Δοχείου και Κίνδυνος Μόλυνσης

Η υποβαθμισμένη ακεραιότητα του δοχείου εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους μόλυνσης και διασταυρωμένης μόλυνσης των φαρμάκων. Καθώς τα πλαστικά βαζάκια για χάπια υποβαθμίζονται λόγω έκθεσης στην υπεριώδη ακτινοβολία, η ικανότητά τους να διατηρούν αποτελεσματικά φραγμούς έναντι της υγρασίας, του οξυγόνου και άλλων περιβαλλοντικών ρύπων μειώνεται σημαντικά. Η αποτυχία αυτού του φραγμού μπορεί να οδηγήσει σε επιταχυνόμενη αποδόμηση του φαρμάκου, ακόμη και αφού τα δοχεία μεταφερθούν σε κατάλληλες συνθήκες αποθήκευσης.

Η ακεραιότητα του σφραγίσματος γίνεται ιδιαίτερα προβληματική καθώς τα υλικά των δοχείων γίνονται εύθραυστα και παραμορφώνονται. Τα καπάκια ασφαλείας και οι μηχανισμοί σπειρώματος ενδέχεται να μη λειτουργούν πλέον σωστά, δημιουργώντας κινδύνους ασφάλειας και μειώνοντας την αποτελεσματικότητα των χαρακτηριστικών αποφράξεως. Αυτές οι μηχανικές βλάβες μπορούν να απειλήσουν τόσο την ασφάλεια των φαρμάκων όσο και τα πρωτόκολλα ασφάλειας των ασθενών.

Μικροσκοπικοί ρωγμές και επιφανειακές αλλαγές σε φθαρμένα δοχεία μπορούν να φιλοξενούν βακτήρια, μύκητες ή άλλους μικροοργανισμούς που εγκυμονούν κινδύνους μόλυνσης. Αυτές οι οδοί μόλυνσης είναι ιδιαίτερα ανησυχητικές για ευάλωτους πληθυσμούς, όπως παιδιατρικοί ασθενείς, ηλικιωμένα άτομα ή άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, τα οποία ενδέχεται να είναι πιο ευάλωτα σε ανεπιθύμητες επιπτώσεις από μολυσμένα φάρμακα.

Κατάλληλες Λύσεις Αποθήκευσης και Καλές Πρακτικές

Ιδανικές Συνθήκες Περιβάλλοντος Αποθήκευσης

Η δημιουργία κατάλληλων συνθηκών αποθήκευσης για πλαστικά βαζάκια χαπιών απαιτεί προσοχή σε πολλούς παράγοντες του περιβάλλοντος, πέρα από την έκθεση στο φως. Το ιδανικό περιβάλλον αποθήκευσης διατηρεί σταθερές θερμοκρασίες μεταξύ 68-77°F (20-25°C) με επίπεδα σχετικής υγρασίας κάτω από 60%. Αυτές οι συνθήκες ελαχιστοποιούν την τάση τόσο στα υλικά του δοχείου όσο και στα φαρμακευτικά περιεχόμενα, ενώ αποτρέπουν το σχηματισμό συμπύκνωσης και τη συσσώρευση υγρασίας.

Ο έλεγχος του φωτός πρέπει να επεκταθεί πέρα από την απλή απόκρυψη του απευθείας ηλιακού φωτός, ώστε να λαμβάνονται υπόψη και οι τεχνητές πηγές φωτισμού. Οι φθορισμοί, οι λάμπες LED και ακόμη και οι λαμπτήρες πυρακτώσεως μπορούν να εκπέμπουν υπεριώδη ακτινοβολία που συμβάλλει στη φωτοαποδόμηση σε μακροχρόνια διάρκεια. Οι περιοχές αποθήκευσης θα πρέπει να χρησιμοποιούν καλύμματα με φίλτρο UV ή να βρίσκονται μακριά από άμεσες τεχνητές πηγές φωτισμού, όποτε αυτό είναι δυνατό.

Η κυκλοφορία του αέρα διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη διατήρηση σταθερών συνθηκών αποθήκευσης, αποτρέποντας τη συσσώρευση θερμότητας και υγρασίας. Ωστόσο, τα συστήματα κυκλοφορίας πρέπει να σχεδιάζονται με τέτοιο τρόπο ώστε να αποφεύγονται οι διακυμάνσεις θερμοκρασίας ή η εισαγωγή ρύπων από εξωτερικές πηγές. Η κατάλληλη αερισμός βοηθά στη διατήρηση σταθερών περιβαλλοντικών συνθηκών χωρίς να απειλείται το προστατευτικό περιβάλλον αποθήκευσης.

Επιλογή Δοχείων και Προστατευτικά Μέτρα

Η επιλογή κατάλληλων φαρμακευτικών δοχείων προϋποθέτει την κατανόηση των ιδιοτήτων προστασίας από την υπεριώδη ακτινοβολία διαφορετικών πλαστικών συνθέσεων. Τα αμβρόχρωμα δοχεία παρέχουν ανώτερη προστασία από την υπεριώδη ακτινοβολία σε σύγκριση με τα διαυγή εναλλακτικά, καθώς το χρωματιστό υλικό απορροφά και αποκλείει αποτελεσματικότερα τα επιβλαβή μήκη κύματος. Το πολυαιθυλένιο υψηλής πυκνότητας και ορισμένες συνθέσεις πολυπροπυλενίου προσφέρουν ενισχυμένη χημική αντίσταση και σταθερότητα έναντι της υπεριώδους ακτινοβολίας σε σύγκριση με τα τυπικά πλαστικά υλικά.

Πρόσθετα που αποκλείουν την υπεριώδη ακτινοβολία και ενσωματώνονται κατά την παραγωγή μπορούν σημαντικά να επεκτείνουν τη χρήσιμη διάρκεια ζωής των φαρμακευτικών συσκευασιών. Αυτά τα πρόσθετα απορροφούν την υπεριώδη ακτινοβολία πριν αυτή προκαλέσει βλάβη στη βασική δομή του πολυμερούς, διατηρώντας την ακεραιότητα του υλικού και τις προστατευτικές του ιδιότητες για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ωστόσο, αυτά τα βελτιωμένα υλικά απαιτούν συνήθως υψηλότερο αρχικό κόστος, το οποίο πρέπει να εξισορροπείται με τα μακροπρόθεσμα οφέλη προστασίας.

Δευτερεύουσα μέτρα προστασίας, όπως η αποθήκευση σε αδιαφανείς κατασκευές ή σε θήκες με φίλτρα υπεριώδους ακτινοβολίας, παρέχουν επιπλέον επίπεδα προστασίας για πολύτιμα φάρμακα. Αυτά τα προστατευτικά συστήματα επιτρέπουν την οργανωμένη αποθήκευση και την εύκολη πρόσβαση, διατηρώντας ταυτόχρονα τις κατάλληλες περιβαλλοντικές συνθήκες. Οι λύσεις αποθήκευσης με έλεγχο κλίματος προσφέρουν την πληρέστερη προστασία, αλλά απαιτούν συνεχή συντήρηση και παρακολούθηση για τη διασφάλιση της βέλτιστης απόδοσης.

Οικονομικές και Κανονιστικές Πτυχές

Οικονομικές Επιπτώσεις της Μη Κατάλληλης Αποθήκευσης

Ο οικονομικός αντίκτυπος της ακατάλληλης αποθήκευσης φαρμάκων εκτείνεται πολύ πέρα από το άμεσο κόστος αντικατάστασης των φαρμάκων. Τα φάρμακα που έχουν υποβαθμιστεί μπορεί να απαιτούν επιπλέον ιατρικές παρεμβάσεις, επεκταθείσες περιόδους θεραπείας ή εναλλακτικές θεραπευτικές προσεγγίσεις, οι οποίες αυξάνουν σημαντικά το συνολικό κόστος υγειονομικής περίθαλψης. Για τις υγειονομικές εγκαταστάσεις και τα φαρμακεία, η υποβαθμισμένη αποθεματική διαχείριση φαρμάκων αντιπροσωπεύει άμεσες οικονομικές απώλειες που μπορεί να επηρεάσουν τη λειτουργική βιωσιμότητα.

Οι πτυχές ασφάλισης και ευθύνης προσθέτουν ένα ακόμη επίπεδο οικονομικής πολυπλοκότητας στις αποφάσεις σχετικά με την αποθήκευση φαρμάκων. Οι εγκαταστάσεις που αποτυγχάνουν να διατηρήσουν τις κατάλληλες συνθήκες αποθήκευσης μπορεί να αντιμετωπίσουν περιορισμούς στην κάλυψη ή αυξημένα ασφάλιστρα, εάν συμβούν περιστατικά σχετιζόμενα με φάρμακα. Η επαγγελματική ευθύνη αυξάνεται όταν οι πρακτικές αποθήκευσης βρίσκονται κάτω από τα καθορισμένα πρότυπα του κλάδου ή τις ρυθμιστικές απαιτήσεις.

Το κόστος αντικατάστασης φαρμάκων που έχουν υποβαθμιστεί μπορεί να είναι σημαντικό, ιδίως για εξειδικευμένα φαρμακευτικά προϊόντα ή βιολογικά που διατίθενται με υψηλή τιμή. Συχνά, αυτό το κόστος αυξάνεται λόγω της ανάγκης για επιταχυνόμενες παραγγελίες αντικατάστασης, της απόρριψης υλικών που έχουν υποστεί βλάβη και πιθανών διαταραχών στα προγράμματα φροντίδας των ασθενών. Οι προληπτικές πρακτικές αποθήκευσης αντιπροσωπεύουν συνήθως μόνο ένα μικρό ποσοστό από αυτά τα πιθανά κόστη αντικατάστασης και ευθύνης.

Απαιτήσεις Συμμόρφωσης με Κανονισμούς

Οι πρακτικές αποθήκευσης φαρμακευτικών προϊόντων υπόκεινται σε εκτεταμένη ρυθμιστική εποπτεία από φορείς όπως η FDA, η DEA και οι επιτροπές φαρμακοποιών των πολιτειών. Οι ρυθμίσεις αυτές θέτουν συγκεκριμένες απαιτήσεις για τις περιβαλλοντικές συνθήκες, τις προδιαγραφές των συσκευασιών και την τεκμηρίωση αποθήκευσης, οι οποίες πρέπει να διατηρούνται σε όλη τη διάρκεια της εφοδιαστικής αλυσίδας των φαρμάκων. Η μη συμμόρφωση με αυτές τις απαιτήσεις μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα σημαντικές κυρώσεις, αναστολές αδειών ή την παύση λειτουργίας εγκαταστάσεων.

Οι απαιτήσεις τεκμηρίωσης για την αποθήκευση φαρμακευτικών προϊόντων περιλαμβάνουν λεπτομερείς καταγραφές των περιβαλλοντικών συνθηκών, του προγράμματος ελέγχου των δοχείων και των διαδικασιών διορθωτικών ενεργειών όταν οι παράμετροι αποθήκευσης υπερβαίνουν τα αποδεκτά όρια. Τα συστήματα τεκμηρίωσης αυτά πρέπει να είναι άμεσα διαθέσιμα για ελέγχους από τις ρυθμιστικές αρχές και να παρέχουν σαφή απόδειξη συνεχούς συμμόρφωσης με τα καθορισμένα πρότυπα.

Τα προγράμματα εξασφάλισης ποιότητας πρέπει να περιλαμβάνουν την παρακολούθηση των συνθηκών αποθήκευσης ως κρίσιμο συστατικό των συνολικών πρωτοκόλλων ασφαλείας φαρμακευτικών προϊόντων. Τα προγράμματα αυτά συνήθως περιλαμβάνουν την τακτική αξιολόγηση της ακεραιότητας των δοχείων, την καταγραφή των περιβαλλοντικών συνθηκών και την περιοδική εκτίμηση της ποιότητας των αποθηκευμένων φαρμάκων. Τα ολοκληρωμένα συστήματα εξασφάλισης ποιότητας βοηθούν στη διασφάλιση της συμμόρφωσης με τις ρυθμιστικές απαιτήσεις, προστατεύοντας την ασφάλεια των ασθενών και τη λειτουργία των εγκαταστάσεων.

Συχνές ερωτήσεις

Πόσο γρήγορα η ηλιακή ακτινοβολία καταστρέφει τα πλαστικά φιαλίδια φαρμάκων

Ο ρυθμός της ζημιάς από την ηλιακή ακτινοβολία σε πλαστικά βαζάκια φαρμάκων εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως η σύνθεση του υλικού, η ένταση της υπεριώδους ακτινοβολίας, η διάρκεια της έκθεσης και η περιβάλλουσα θερμοκρασία. Ορατές αλλαγές, όπως αλλοίωση του χρώματος, μπορεί να εμφανιστούν εντός λίγων ημερών από την άμεση έκθεση, ενώ η δομική υποβάθμιση συνήθως αναπτύσσεται σε διάστημα εβδομάδων ή μηνών. Ακόμη και σύντομες περίοδοι έντονης έκθεσης στον ήλιο μπορούν να ξεκινήσουν διεργασίες φωτοϋποβάθμισης που συνεχίζονται ακόμη και αφού τα δοχεία μεταφερθούν σε κατάλληλες συνθήκες αποθήκευσης.

Μπορούν τα φάρμακα να αποθηκεύονται με ασφάλεια σε διαφανή πλαστικά δοχεία;

Τα διαφανή πλαστικά δοχεία προσφέρουν ελάχιστη προστασία από την υπεριώδη ακτινοβολία σε σύγκριση με τα καφέ ή αδιαφανή εναλλακτικά, καθιστώντας τα λιγότερο κατάλληλα για μακροχρόνια αποθήκευση φαρμάκων. Αν και ορισμένα φάρμακα είναι σχετικά σταθερά και μπορούν να ανεχτούν την αποθήκευση σε διαφανή δοχεία υπό κατάλληλες συνθήκες, τα περισσότερα φαρμακευτικά προϊόντα επωφελούνται από ενισχυμένη προστασία από την υπεριώδη ακτινοβολία. Η απόφαση θα πρέπει να βασίζεται στις συγκεκριμένες απαιτήσεις του φαρμάκου, τη διάρκεια αποθήκευσης και τις περιβαλλοντικές συνθήκες, και όχι στην ευκολία ή το κόστος του δοχείου.

Ποια είναι τα σημάδια ότι ένα πλαστικό βαζάκι με χάπια έχει υποστεί ζημιά από το φως του ηλίου

Κοινά σημάδια ζημιάς από την ηλιακή ακτινοβολία περιλαμβάνουν αλλαγές χρώματος, όπως κίτρινισμα ή θάμβωση, αυξημένη εύθραυστη συμπεριφορά ή ρωγμές, αλλαγές στην επιφανειακή υφή και μειωμένη ακεραιότητα του σφραγίσματος. Το δοχείο μπορεί να γίνει δύσκολο να ανοίξει ή να κλείσει σωστά, ενώ οι σπειροειδείς μηχανισμοί μπορεί να εμφανίζουν σημάδια φθοράς ή παραμόρφωσης. Κάθε ορατή αλλαγή στην εμφάνιση ή τη λειτουργία του δοχείου θα πρέπει να επιβάλλει άμεση αντικατάσταση, προκειμένου να διασφαλιστεί η συνεχής προστασία και ασφάλεια του φαρμάκου.

Υπάρχουν συγκεκριμένα φάρμακα που είναι πιο ευαίσθητα στην έκθεση στο φως;

Πολλά φάρμακα εμφανίζουν διαφορετικούς βαθμούς φωτοευαισθησίας, με ορισμένα να είναι εξαιρετικά ευαίσθητα στην έκθεση στο φως, ενώ άλλα παραμένουν σχετικά σταθερά. Οι αντιβιοτικές ουσίες, τα αντιυπερτασικά, τα αντιψυχωσικά και ορισμένα βιταμίνης ανήκουν στις κατηγορίες που είναι περισσότερο ευάλωτες σε φωτοεπαγόμενη αποδόμηση. Οι κατασκευαστές συνήθως παρέχουν συγκεκριμένες οδηγίες αποθήκευσης στην ετικέτα του φαρμάκου, και τα φωτοευαίσθητα φάρμακα μπορεί να απαιτούν ειδική συσκευασία ή συνθήκες αποθήκευσης για να διατηρηθεί η θεραπευτική τους αποτελεσματικότητα καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου ζωής τους.